Aktywność Zawodowa Emerytów: Wyzwania i Możliwości
W Polsce, zaledwie 11,6% osób w wieku 50-74 lat, które pobierają emeryturę, angażuje się w aktywność zawodową. To zaskakująco niski wskaźnik, mimo że tendencja ta stopniowo rośnie. Zaledwie 19% emerytów wyraża chęć kontynuowania pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego. Prof. Elżbieta Gołata z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu zauważa, że kluczowe są odpowiednie zachęty do dłuższej aktywności zawodowej, ponieważ społeczeństwo nie jest gotowe na podniesienie wieku emerytalnego.
Prof. Gołata komentuje: „Chcielibyśmy przejść na emeryturę jak najszybciej, ale równocześnie pragnęlibyśmy żyć długo i cieszyć się emeryturą na odpowiednim poziomie”. W tym kontekście, raport „Skłonność do pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego” autorstwa Piotra Szukalskiego oraz Justyny Wiktorowicz wskazuje, że zaledwie 18,9% respondentów w wieku przedemerytalnym zamierza kontynuować pracę. Większość, bo aż 51,6%, jest przeciwna takiemu rozwiązaniu.
Pobieranie emerytury nie oznacza jednak rezygnacji z aktywności zawodowej. Prof. Gołata zwraca uwagę, że wielu emerytów pragnie łączyć te dwa aspekty życia. Istnieje wiele przeszkód do pokonania, między innymi zdrowie i rodzaj wykonywanej pracy. Jej badania pokazują, że jedynie 11,6% osób w tym przedziale wiekowym pozostaje aktywnych zawodowo. Przykładowo, w Norwegii tylko 31,1% emerytów pada ofiarą tego zjawiska, co rodzi pytania o różnice w podejściu do pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego.
Zjawisko to jest szczególnie widoczne wśród osób samozatrudnionych, gdzie odsetek kontynuujących pracę jest najwyższy. Często wymienianymi powodami są chęć bycia produktywnym i potrzeba finansowa, a następnie pragnienie społecznej integracji. „To dobry znak, ponieważ sugeruje, że można podejmować działania sprzyjające etosowi pracy i wydłużeniu aktywności zawodowej”, podkreśla prof. Gołata.
Jednak pomysły dotyczące podnoszenia wieku emerytalnego nie cieszą się dużym poparciem wśród Polaków. Tylko 2-3% społeczeństwa jest za takim rozwiązaniem, a większość stanowczo sprzeciwia się jego zmianie. Dlaczego tak się dzieje? Większość Polaków uważa, że wiek emerytalny, wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 dla mężczyzn, jest w pełni wystarczający.
Warto zauważyć, że dla kobiet dłuższa aktywność zawodowa może wiązać się z wyższymi świadczeniami emerytalnymi. Emerytury kobiet są generalnie niższe niż mężczyzn, co wynika zarówno z niższych wynagrodzeń, jak i z wcześniejszego przechodzenia na emeryturę. Prof. Gołata dodaje, że kobiety często mają wyższe wykształcenie, dlatego warto zadbać o ich wykorzystanie na rynku pracy. Jednak chęci nie wystarczą. Wiele kobiet rezygnuje z pracy ze względu na obowiązki opiekuńcze wobec wnuków czy osób starszych. Niestety, państwo nie wprowadza wystarczających rozwiązań w tym zakresie.
Sytuacja na rynku pracy w zakresie zatrudnienia osób w wieku emerytalnym staje się coraz bardziej skomplikowana. Zwiększa się również potrzeba podnoszenia kwalifikacji, tak aby osoby te mogły odnaleźć się w zmieniającym się świecie technologicznym. „Osoby w wieku przedemerytalnym powinny mieć dostęp do różnego rodzaju szkoleń, szczególnie w zakresie nowych technologii”, stwierdza ekspertka.
Kluczowe jest również zrozumienie przez pracodawców wartości doświadczenia pracowników w starszym wieku. Połączenie ich wiedzy i umiejętności z młodzieńczą energią i nowoczesną technologią może przynieść znakomite rezultaty. „Liczne projekty, które angażują wyłącznie młodych, często cierpią na brak szerszej perspektywy, jaką oferuje doświadczony pracownik”, dodaje prof. Gołata.
Podsumowując, polski rynek pracy staje w obliczu wielu wyzwań związanych z aktywnością zawodową emerytów. Wymaga to zrozumienia mechanizmów rynkowych, ale także stworzenia odpowiednich programów wsparcia, które umożliwią osobom starszym nie tylko pozostanie w pracy, ale również realizację ich ambicji zawodowych i życiowych.
Źródło: Agencja Informacyjna NEWSERIA