Katastrofa humanitarna w Strefie Gazy: Głód i beznadzieja dzieci
Izraelskie ataki na Strefę Gazy oraz jej izolacja doprowadziły do całkowitego załamania podstawowych usług, a możliwości dostaw i dystrybucji pomocy humanitarnej zostały znacząco ograniczone, co alarmuje UNICEF. W rezultacie setki tysięcy Palestyńczyków znajdują się w sytuacji nieustannego zagrożenia życia, cierpiąc na niedożywienie i głód. Klęska ta dotyka głównie dzieci poniżej piątego roku życia, które stanowią tragiczny obraz tego kryzysu. Konflikty zbrojne są jedną z głównych przyczyn braku bezpieczeństwa żywnościowego, głodu i niedożywienia na całym świecie, a szczególnie dotykają regiony takie jak Afryka i ta część Azji.
W Strefie Gazy, gdzie populacja przekracza 2 miliony ludzi, połowę tej liczby stanowią dzieci. Ich sytuacja jest dramatyczna; cała ludność, w tym najmłodsi, jest narażona nie tylko na bezpośrednie ataki, ale także na tragiczne konsekwencje braku dostępu do żywności. Jan Bratkowski, rzecznik prasowy UNICEF w Polsce, podkreśla, że praktycznie wszystkie dzieci poniżej piątego roku życia w Strefie Gazy cierpią z powodu niedożywienia, co przekłada się na około 320 tysięcy dzieci w tym tragicznie dotkniętym regionie.
Brakuje nie tylko jedzenia, ale również podstawowych zasobów takich jak paliwo i woda, co znacznie utrudnia wszelkie działania mające na celu walkę z głodem oraz zapobieganie zgonom, szczególnie wśród dzieci. Dostęp do czystej wody jest znacznie ograniczony; brak energii elektrycznej uniemożliwia działanie systemów odpowiedzialnych za jej uzdatnianie.
Organizacje humanitarne, mimo trudności, starają się działać w regionie, ale ich działalność jest poważnie ograniczona. Miesięczne potrzeby dotyczące pomocy humanitarnej ratującej życie są szacowane przez UNICEF na około 62 tysiące ton, co pokazuje, jak niewielkie dostawy aktualnie docierają do mieszkańców Strefy Gazy. Każdy głód, każda kropla wody jest na wagę złota w obliczu kryzysu, który zdaje się nie mieć końca.
Nadzieje na poprawę sytuacji wzbudzają zapowiedzi wprowadzenia przerw humanitarnych oraz wyznaczenia korytarzy dla pomocy, jednak Jan Bratkowski przestrzega, że kluczowe jest, aby dostęp do potrzebujących był stały i niezakłócony. Bez stabilnej sytuacji, jakakolwiek pomoc trafi do dzieci pozostających w dramatycznej sytuacji.
Czas na podjęcie działań na pełną skalę zbliża się ku końcowi, a UNICEF apeluje o długotrwałą, systemową pomoc. Takticzne przerwy humanitarne nie wystarczą w obliczu skali niedożywienia, które staje się krytyczne. Brak zawieszenia broni uniemożliwia skuteczne dotarcie z pomocą do tych najbardziej potrzebujących.
Problem braku bezpieczeństwa żywnościowego stanowi globalne wyzwanie. Według raportu SOFI 2025, aż 28% światowej populacji, czyli 2,3 miliarda ludzi, dotkniętych jest w stopniu umiarkowanym lub poważnym brakiem dostępu do pożywienia. To o 335 milionów więcej niż w roku poprzedzającym pandemię, a liczba ta wzrosła o 683 miliony w przeciągu ostatniej dekady.
Na całym świecie ponad 670 milionów ludzi zmaga się z głodem, a ponad 190 milionów dzieci poniżej piątego roku życia boryka się z niedożywieniem, co niesie ze sobą poważne konsekwencje dla ich rozwoju zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Te dzieci nie mają możliwości pełnego wykorzystania swojego potencjału.
Pandemia COVID-19, wojna na Ukrainie oraz liczne katastrofy naturalne tworzą złożoną sytuację, która przyczynia się do utrzymania wysokich wskaźników głodu. Według ekspertów, odbudowa po pandemii jest bardzo powolna, a jednocześnie konieczność koordynacji polityki oraz rozwój nowych metod produkcji rolno-spożywczej nabierają kluczowego znaczenia.
Zauważalną poprawę zanotowano w Azji Południowej, gdzie wskaźnik niedożywienia spadł, lecz w Afryce i Azji Zachodniej nadal rośnie. Warto nadmienić, że w niektórych regionach Afryki przekracza on 20%, a w Azji Zachodniej 12%. Konflikty zbrojne oraz ich skutki, takie jak migracje ludności, znacznie pogarszają sytuację w tych regionach, prowadząc do wzrostu głodu. Wzrastające ceny żywności, które są w wielu krajach wyższe o przynajmniej 30%, przyczyniają się do pogłębiania się problemu.
Prognozy są niepokojące – do 2030 roku przewlekłe niedożywienie może dotknąć aż 512 milionów ludzi, z czego blisko 60% będzie miało miejsce w Afryce. Taki trop niesie ze sobą poważne problemy dla zdrowia globalnego oraz stabilności społecznej.
W obliczu takiej rzeczywistości, międzynarodowa społeczność i organizacje humanitarne muszą połączyć siły, aby skutecznie walczyć z kryzysem głodu i poprawić sytuację w Strefie Gazy oraz innych podobnych regionach. Bez współpracy i długofalowego planu będą one tylko zderzać się z beznadzieją, a wiele dzieci z brakiem nadziei na lepsze jutro.
Źródło: Agencja Informacyjna NEWSERIA
